Resuscytacja krążeniowo-oddechowa u dzieci – kluczowe informacje


Resuscytacja krążeniowo-oddechowa u dzieci – kluczowe informacje

Zatrzymanie krążenia u dziecka to dramatyczna sytuacja, w której liczy się każda sekunda. Zdecydowana i świadoma reakcja może zadecydować o życiu i zdrowiu małego człowieka. Warto znać podstawowe zasady udzielania pomocy w takiej sytuacji – nie tylko jako rodzic, ale także jako opiekun czy świadek zdarzenia.


Dlaczego RKO u dzieci wygląda inaczej niż u dorosłych?

W przypadku najmłodszych zatrzymanie akcji serca zwykle ma inne przyczyny niż u osób dorosłych. Najczęściej prowadzą do niego problemy z oddychaniem – zadławienie, zachłyśnięcie, utonięcie czy choroby układu oddechowego. Dlatego schemat postępowania różni się: u dzieci kluczowe znaczenie mają oddechy ratownicze, które rozpoczynają całą procedurę.


Kiedy rozpocząć RKO?

Jeśli dziecko nie reaguje, nie oddycha lub jego oddech jest nienaturalny (np. gasping), należy niezwłocznie przystąpić do resuscytacji. W przypadku działania w pojedynkę, najpierw wykonujemy RKO przez około minutę, a dopiero potem wzywamy pomoc. Jeśli w pobliżu są inni – prosimy ich o natychmiastowe wezwanie służb ratunkowych.


Krok po kroku: jak udzielić dziecku pomocy?

1. Ocena stanu dziecka

Delikatnie potrząsamy dzieckiem i głośno pytamy, czy wszystko w porządku. Brak reakcji oznacza konieczność dalszego działania.

2. Udrożnienie dróg oddechowych

Odchylamy głowę dziecka ku tyłowi i unosimy brodę – to pozwala otworzyć drogi oddechowe.

3. Ocena oddechu

Przez maksymalnie 10 sekund obserwujemy ruchy klatki piersiowej, nasłuchujemy oddechu i staramy się wyczuć go na policzku.

4. 5 oddechów ratowniczych

Zakrywamy swoimi ustami usta i nos dziecka (u starszych dzieci tylko usta), wdmuchując powietrze przez około 1 sekundę. Kluczowe jest, aby klatka piersiowa unosiła się przy każdym oddechu.

5. Uciski klatki piersiowej

  • Niemowlęta (do 1 roku): uciskamy dolną część mostka dwoma palcami na głębokość około 1/3 wysokości klatki piersiowej.

  • Dzieci powyżej 1. roku życia: używamy jednej lub obu rąk, w zależności od rozmiaru dziecka, również uciskając dolną połowę mostka na 1/3 jego głębokości.

Uciski wykonujemy z częstotliwością 100–120 na minutę.

6. Rytm 15:2

Po każdych 15 uciśnięciach wykonujemy 2 oddechy ratownicze. Powtarzamy te czynności bez przerwy aż do przyjazdu ratowników lub powrotu spontanicznego oddechu.


O czym jeszcze pamiętać?

  • Jeśli dostępny jest defibrylator AED, używamy go jak najszybciej – nawet u dzieci.

  • Nie przerywamy resuscytacji, dopóki dziecko nie zacznie samodzielnie oddychać lub nie nadejdzie pomoc medyczna.

  • Regularne szkolenia z pierwszej pomocy to najlepszy sposób, by być przygotowanym na każdą sytuację.

Twoje działania mogą uratować dziecko. Naucz się podstaw i bądź gotów, kiedy ktoś będzie potrzebował Twojej pomocy.




.